Η αρχική αντήχηση

Μακροπρόθεσμα οι εικόνες γίνονται μια κατανοητή περίληψη, μια σειρά επαναλήψεων, ο θόρυβος θέλει αποκωδικοποίηση, είναι ένα άλμα σε ένα άλλο κόσμο, ότι δηλαδή χάθηκες κάπου και αντί για τίποτα, βρήκες ένα πάρτι, αλλά γιατί να έγινε αυτό; γιατί το έψαχνες. Ακόμη και χωρίς να το ξέρεις. Κάνω υποθέσεις, είναι εκνευριστικό να έχεις μόνο δύο επιλογές και να επιλέγεις πάντα τη λάθος! Για κάποιο λόγο. Γιατί σκέφτεσαι σα να ήσουν έξω απ’ τον εαυτό σου και να βλέπεις για μια στιγμή μια συνείδηση που δεν είσαι εσύ και θέλει το αντίθετο από αυτό που θέλεις εσύ. Διαλέγεις αυτή τη γνώμη, γιατί το αντίθετο θα σήμαινε ότι εσύ θα ήξερες κάτι, ειδικά, την έκβαση των γεγονότων, ενώ, προφανώς, δεν ξέρεις κάτι. Οπότε, στο βαθμό που ισχύει αυτό, πάντα διαλέγεις αυτόματα την ξένη γνώμη.