Ήχοι και μουσική

Μέσα από τους μύθους, ολοκληρώνεται η τέταρτη εποχή μου. Παύω την αριστοτεχνική μου αναβλητικότητα, διατρέχοντας τη μνήμη των ακριβών στιγμών. Χωρίς περιεχόμενο, μόνο γεύση και ασκήσεις υπομονής. Μαζί με εποχές και περιοχές και όνειρα. Διατρέχοντας. Είμαστε μια μικρή χώρα, ακριβώς όπως στα όνειρά μου. Με μια βέσπα καλύπτεις όλη την περιοχή της αναβλητικότητας. Αναμασάς την αριστοτεχνική τσίχλα της φλυαρίας. Πάρε μας μαζί σου, να είμαστε μόνο περιεχόμενο και μύθοι και ενδελέχεια. Εύκρατο κλίμα και πίστη και εκστατική βόλτα με βέσπα. Μυρίζω τα δέντρα που βρίσκονται κάπου εκεί έξω και γλυκιά γεύση ψαριού. Γλυκιά φλυαρία των καφενείων και εδέσματα και χωρίς περιεχόμενο. Χαμηλά φώτα, πεζόδρομος με λίγο Αθήνα στη Σαλονίκη. Πάντα η δική μου άποψη, ήχοι και μουσική με χαμηλά φώτα και γεύση. Πίστη και υπομονή και μύθοι, στη Θεσσαλονίκη.

Βγαίνοντας

Σινιαρισμένος σαν πρωινό όνειρο
σ’ ένα συννεφάκι προσωπικό
κατεβαίνω τις σκάλες της ρουτίνας
δρασκελάω το κατώφλι της πλήξης
Ξέφυγα επιτέλους απ’ όλα όσα
φωνάζουν τα δελτία ειδήσεων
ελπίζω να τα καταφέρουν
και χωρίς εμένα να κοιτάω
Αντι φέισμπουκ και τουίτερ
ζύθος και σιγαρέττα
άλλη μια βραδιά χωρίς σχέδιο
αλλά τώρα είναι διαφορετικά
χαίρομαι και μόνο που ξέφυγα
και θ’ αλλάξω παραστάσεις
μαθαίνεις να εκτιμάς τα πράγματα
όταν την ανία χορτάσεις

Όταν πλησιάζω κάτι αληθινό

Όταν πλησιάζω κάτι αληθινό
χάνω τον εαυτό μου
μπορεί να είμαι με παρέα
αλλά νιώθω μόνος
δε βρίσκω κανένα έρεισμα
Τίποτα δεν έχει σχέση μ’ εμένα
όλα όσα ασχολούμαι με τις ώρες
είναι πιο αδιάφορα
απ’ ότι η άμμος στην Αραβία

Όταν πλησιάζω κάτι αληθινό
δεν τα καταφέρνω
και στεναχωριέμαι
δε μπορώ να μιλήσω
δε βρίσκω τίποτε να πω
είμαι τελείως βαρετός
και αυτή η συνειδητοποίηση
μου στοιχίζει. Είναι σαν
συνολική απόρριψη

Όταν πλησιάζω κάτι αληθινό
με νοιάζει μόνο τι κρύβεται
πίσω απ’ τα φαινόμενα
και τις συμπεριφορές
γιατί όλα αποτυγχάνουν
ο κόσμος μου γκρεμίζεται
και μπορώ να δω από πίσω
συμμορίες, γραπτούς νόμους
και άγραφους
και την άγνοιά μου

Όταν πλησιάζω κάτι αληθινό
μετά θέλω ξεκούραση